Trudno powiedzieć co o tym myśleć ?
Ja też znalazłem trochę ciekawych wiadomości:
Dział: KsiążkiKategoria: Duchowość / Biblioteka Dnia Pańskiego
format: 11,7 x 16,5 cm
64 strony
opr. broszurowa
ISBN: 83-7424-126-8
ks. Janusz Królikowski
Intronizacja Najświętszego Serca Jezusa. Historia i założenia teologiczne
Pięćdziesiąt lat temu, papież Pius XII w encyklice Haurietis aquas, opublikowanej 15 maja 1956 r., stawiał między innymi takie pytania: „Gdzież (…) należy szukać lekarstwa na tyle zła, które dziś bardziej niż kiedykolwiek indziej, tak gwałtownie atakuje poszczególnych ludzi, rodziny, narody i cały świat? Czyż można znaleźć znakomitszą formę pobożności niż kult Najświętszego Serca Jezusowego? Cóż lepiej odpowiada istocie religii katolickiej i co skuteczniej może zapobiec współczesnym potrzebom Kościoła i świata?”.
Czas potwierdził, że kult Najświętszego Serca Jezusa rzeczywiście służy Kościołowi i poszczególnym wiernym w odnajdywaniu autentyczności wiary i życia chrześcijańskiego. Z tego też powodu kolejni papieże powracali do przypomnienia jego znaczenia i nie szczędzili zachęt do jego rozwijania. Jedną z form kultu Najświętszego Serca Jezusa jest Jego intronizacja. Jaka jest geneza tej praktyki, jakie jest jej znaczenie i przesłanie, stara się pokazać niniejsza książka.
ks. Janusz Królikowski
Fragmenty:
Małe ofiarowanie się Sercu Bożemu
(według św. Małgorzaty Marii Alacoque)
Ja… oddaję i poświęcam Bożemu Sercu moją osobę i moje życie, mojej sprawy, przykrości i cierpienia, ażeby ich już do żadnego innego celu nie kierować, jak tylko aby Je kochać, czcić i wielbić. Oto moja wola nieodwołalna – należeć zupełnie do Niego i wszystko czynić jedynie dla Jego miłości, wyrzekając się z całego serca wszystkiego, co mogłoby Mu się nie podobać. Obieram sobie przeto Ciebie, o Serce Najsłodsze, za jedyny przedmiot mojej miłości, za opiekuna mego życia, za ostoję mojego zbawienia, za lekarstwo na moje niestałości, za wynagrodzenie za błędy mego życia i za najpewniejszą ucieczkę w godzinę mej śmierci. Bądź więc, o Serce pełne dobroci, moim usprawiedliwieniem przed Bogiem Ojcem i odwróć ode mnie groźbę Jego słusznego gniewu. O Serce pełne miłości, w Tobie pokładam całą moją ufność, ponieważ obawiam się wszystkiego po mojej słabości, a spodziewam się wszystkiego od Twojej dobroci. Spal we mnie wszystko, co tylko może stawiać Ci opór lub co się Tobie we mnie nie podoba. I niech Twa święta miłość tak głęboko wyryje się w moim sercu, abym już nigdy nie mogła zapomnieć o Tobie ani być odłączona od Ciebie. Zaklinam Cię, Boże Serce, przez całą niezmienną Twą dobroć, byś imię moje zapisał w Twym Sercu, ponieważ pragnę, by całe szczęście mojego życia i śmierci polegało na służeniu Tobie.
Osobisty akt oddania i poświęcenia Najświętszemu Sercu Jezusowemu
(według służebnicy Bożej Rozalii Celak)
Ja… oddaję i poświęcam Najświętszemu Sercu Pana naszego Jezusa Chrystusa moją osobę i moje życie, moje uczynki, troski i cierpienia, nie chcąc odtąd używać żadnej cząstki mojego jestestwa, jeno aby czcić, miłować i wielbić to Serce. Mam niezłomną wolę całkowicie należeć do Niego i czynić wszystko z miłości ku Niemu, wyrzekając się z całego serca tego wszystkiego, co by Mu się mogło nie podobać. Obieram więc Ciebie, Najświętsze Serce, za jedyny przedmiot mojej miłości, za Opiekuna mego życia, za rękojmię mego zbawienia, za lekarstwo na moją ułomność i niestałość, za naprawienie wszystkich błędów mojego życia i za pewne schronienie w godzinę mej śmierci. Bądź więc, o Serce pełne dobroci, moim przebłaganiem wobec Ojca i odwróć ode mnie strzały Jego sprawiedliwego gniewu. O Serce pełne miłości, w Tobie pokładam całą mą ufność, gdyż wszystkiego się obawiam po mojej słabości i złości, natomiast spodziewam się wszystkiego po Twojej dobroci. Zniszcz więc we mnie wszystko, cokolwiek może Ci się nie podobać albo sprzeciwiać. Niech Boska Twa Miłość tak głęboko wniknie w me serce, bym nigdy nie mogła zapomnieć o Tobie ani się od Ciebie odłączyć. Błagam Cię przez nieskończoną Twą Dobroć, niech imię moje będzie zapisane w Tobie, gdyż pragnę, by całym mym szczęściem i najwyższą chwałą było żyć i umierać jako wierna Twoja niewolnica. Amen.
A to sa słowa Naszego Papieża Jana Pawła II
Intronizacja Jezusa Chrystusa Króla ratunkiem i nadzieją dla Polski
Wśród wielu istniejących programów naprawczych dla całego narodu, aby uratować kraj, jeden jest najważniejszy: odnowa moralna wszystkich grup społecznych – całego Narodu. Taką szansą na odnowę moralną jest przeprowadzenie Intronizacji Jezusa Chrystusa na Króla Polski.
Zgodnie z objawieniami przekazanymi przez Pana Jezusa Słudze Bożej Rozalii Celakównie, ratunkiem i nadzieją dla Polski i Kościoła w Polsce jest Intronizacja Chrystusa Króla w wymiarze osobistym, rodzinnym, parafialnym, diecezjalnym, Kościoła w Polsce i Państwa Polskiego. Polska jest tu “narodem wybranym przez Opatrzność”, aby jako pierwsza przeprowadziła Akt Intronizacji, a za przykładem Polski mają to uczynić inne narody świata. Skoro więc Polska ma tu misję dziejową do spełnienia, nie zaprzepaśćmy tej szansy i bądźmy wierni planom Bożym, wypełniając tę misję!
“Polska nie zginie, o ile przyjmie Chrystusa za Króla w całym tego słowa znaczeniu, jeżeli się podporządkuje pod Prawo Boże, pod prawo Jego Miłości” (Wizja Rozalii Celakówny – 04.07.1938 r.).
Intronizacja narodowa w Polsce, według objawień, jakie otrzymała Rozalia Celakówna, ma być dokonana przez władze duchowne i świeckie. W obecnej sytuacji społeczno-politycznej w Polsce trudno przypuszczać, by Intronizacja o takim wymiarze była przeprowadzona. Szansą i nadzieją, że się to zmieni, są najbliższe wybory prezydenckie i parlamentarne oraz wyłonienie nowego prezydenta, parlamentu i rządu, które reprezentować będą polską rację stanu, staną w obronie niepodległości i suwerenności Polski oraz wartości chrześcijańskich i cywilizacji chrześcijańskiej. Wspólnoty intronizacyjne mogą i powinny odegrać tu rolę przełomową.
Gdy Polska stanie się Królestwem Boga Króla, w takim Królestwie nie będzie już miejsca dla niesprawiedliwości społecznej, dla okultystów, oszustów, zboczeńców, sekciarzy, wielkich przestępców i zbrodniarzy. Szatan i ludzie, którzy są z nim sprzymierzeni, doskonale o tym wiedzą. Nie dziwmy się więc, że Intronizacja natrafia na tak wielki sprzeciw z ich strony, że tak wielu ludziom zależy na tym, by zniszczyć Polskę jako niezależne państwo, że za wszelką cenę chcą pozbawić ją prawa do samostanowienia i samodecydowania o duchowym kształcie naszego Narodu. Wszystko po to, by udaremnić Boże plany odnośnie do naszej Ojczyzny i nie dopuścić, by “z niej wyszła iskra, która przygotuje świat na ostateczne Moje przyjście” (słowa Pana Jezusa do św. Faustyny).
Obowiązek działania na rzecz odnowy moralnej mają wszyscy Polacy. Wszyscy mamy obowiązek dochować wierności Bogu i Ojczyźnie. Program odnowy moralnej powinien być podjęty również przez Pasterzy Kościoła. Na ostatniej Konferencji Episkopatu Polski został podjęty temat Intronizacji Jezusa Chrystusa. Biskupi na Konferencji Episkopatu stwierdzili, że nie ma przeszkód ewangelicznych Intronizacji Jezusa Chrystusa. Jednak część Biskupów obawia się, że niektóre grupy chcą zbić na tym kapitał polityczny. To katolicy w Polsce domagają się Intronizacji, a nie grupy polityczne. Organizacje polityczne wspierają te wysiłki tylko dlatego, że część biskupów jakby bała się Jezusa Chrystusa Króla Polski. Wielu nie zna przesłania Rozalii Celakówny. [...]Intronizacja to nie nadawanie nowego tytułu Chrystusowi, a powrót do uznania Jego władzy królewskiej nad narodami i związanej z nią czci, należnej Mu od początku świata. Apel o Intronizację dotyczy wszystkich Polaków, zarówno szarych obywateli, jak i przywódców politycznych, inteligencji, duchownych i hierarchii Kościoła katolickiego w Polsce.
Wołamy za Prymasem Tysiąclecia: “Przyrzekamy uczynić wszystko (…), aby Polska była rzeczywistym Królestwem Twoim i Twojego Syna, poddanym całkowicie pod Twoje panowanie, w życiu naszym osobistym, rodzinnym, narodowym i społecznym” (z Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego, 26.08.1956 r.).
http://www.voxdomini.com.pl/vox_art/krolowanie.htm